Deze keer volgt een fragment uit een partij die ik eens niet verloor..... maar eigenlijk had moeten verliezen. Geen borst-klopperij, wees niet bang, het was gewoon mazzel.
Ergens in een hoek van het universum viel een atoom net even de goede kant op, waardoor via een eindeloos snelle keten van majorna deeltjes mijn tegenstander net niet het goede stuk pakte en dus directe winst misliep. Daarentegen kon ik vervolgens een plus-pion op mijn saldo bijschrijven en bewoog de partij langzaam mijn kant op. Deze editie had dus eigenlijk "Hoe wint mijn tegenstander dit?" moeten heten.
Hoe dit afloopt, wil je zeker weten. Maar eerst, een commercial break: Als dit je eerste 'Hoe win ik dit?' is, begin dan eens bij deel 1, of klik de tag van deze post en je krijgt een overzicht.
Het onderstaande fragment komt uit een partij die ik speelde tegen Berend Visser tijdens de KNSB wedstrijd tegen De Paardensprong.
Tot dit moment ging de partij erg gelijk op. Een paar zetten voor dit moment verloor ik bijna m'n paard op a3, maar met een mazzel-schaakje op c1 kon dat net worden opgevangen. Mijn oog valt op de pion op b4 en die lijk ik gewoon te kunnen slaan, die pak ik mee.... of niet? Een eventueel schaakje van de witte Dame op d8 kan altijd weer gepareerd worden door de loper terug te trekken naar f8. En als wit eerst ruilt op b4, dan trek ik de Dame wel terug naar f8. Opgelost.
Stelling na 33. Le4
En aldus geschiedde, ik speel 33. ... Lxb4?? En dat verliest de partij! Of althans, dat had moeten gebeuren. Maar waarom? Zoals altijd, zet niet gelijk de engine aan, even zelf op kauwen eerst. Tot de volgende!
Wil je reageren of heb je suggesties? Leuk! Mail me dan op
Deze post verscheen ook op Schaakclub Roden.