In de tweede ronde van de promotieklasse had Haren & Oostermoer 1 zich redelijk hersteld van de nederlaag tegen Leek door ESG met ruime cijfers te verslaan. Bij aanvang van de derde ronde rees de grote vraag: kan Haren & Oostermoer een stijgende lijn blijven laten zien?
Aangezien Rieks Taal niet in de gelegenheid verkeerde om vrijdagavond 21 november voor Assen uit te komen, vond op 14 november alvast de prelude plaats. Ondergetekende mocht het op bord 5 met de witte stukken opnemen tegen Rieks. Omdat mijn openingskennis op enkele punten tekortschiet, koos ik in de opening voor een vrij tamme, positionele opzet. Dit leidde tot een klein voordeeltje dat ik niet om kon zetten in duidelijk voordeel. Ik wist wel enige dreigingen te creëren, maar Rieks wist deze vakkundig te pareren. Gezien het beeld van de partij zou ik er verstandig aan gedaan hebben om remise aan te bieden. Ik koos er echter voor om hardnekkig op winst te spelen, wat ten koste ging van mijn bedenktijd. Zo kwam het dat ik in een gelijke stelling uiteindelijk een kwaliteit achter kwam. In het vervolg wist ik niet de taaiste verdediging te vinden; zes zetten later kon ik opgeven (1-0).
Bij aanvang van de derde ronde was het dus vanaf het begin al duidelijk dat er een negatieve score moest worden omgebogen... en de eerste tekenen waren niet onverdeeld gunstig.
Johan Klinkhammer vertilde zich op bord 2 met zwart aan een vrij doorzichtige tactische truc die in dat type stellingen vrij vaak voorkomt. Zo heeft ondergetekende daarmee enige jaren geleden ook een partij gewonnen tegen Johan Mostertman. Wat mij bij die partij na analyse vooral was opgevallen, was dat de opzet met een dame op d2 en een loper op e3 bij een door de loper gepend paard op c3 vrij krachteloos is en dat zwart al iets beter zou moeten staan. Hoe het ook zij, Johan kende de tactische wending die tegenstander Sjoerd Homminga uitvoerde wel, maar liet deze per ongeluk toch toe. Nu kwam Johan twee pionnen achter te staan.
Aan bord 1 stelde Martien Visser zich in de openingsfase met wit zo rustig op dat remise het meest voor de hand liggende resultaat leek. Op bord 3 kreeg Paulo Valiente met wit een dynamische stelling op het bord die nog alle kanten uit kon. Anne Haitsma kreeg op bord 4 een complexe stelling op het bord, waarin hij de verkeerde toren naar c8 speelde. Dit leidde niet meteen tot een verloren stelling, maar gaf wit wel kans op een langdurig initiatief op de koningsvleugel.
Op bord 6 bracht Heinse van Houten met zwart een onregelmatige opening op het bord. De partij belandde daardoor in atypisch vaarwater, wat niet altijd prettig is voor de witspeler, die de eer heeft het spel te bepalen.
Van alle spelers van Haren & Oostermoer begon Stef van Kesteren aan bord 7 het meest overtuigend. Al vroeg in de opening kon hij met wit een veelbelovende aanval op de damevleugel starten. Tot slot moest Harry Gielen het op bord 8 opnemen tegen Gerben Leeftink. Via zetverwisseling kwam er een Bogo-Indiër op het bord. De stelling leek snel af te vlakken met remise als het meest waarschijnlijke resultaat.
Pas in de laatste anderhalf uur begonnen zich de contouren van de einduitslag af te teken. Helaas gaf de stelling van Johan te weinig aanknopingspunten voor agressief en aanvallend tegenspel, hoewel hij het Sjoerd Hommenga niet bepaald gemakkelijkmaakte met zijn taaie tegenspel.
Heinse wist toch behendiger om te gaan met de grillige kenmerken van de stelling en bracht tegenstander Mark Jager in moeilijkheden. Zo scheepte hij hem af met een dubbele c-pion, wat normaal gesproken niet een zeer ernstige verzwakking is, ware het niet dat ook op f3 een zwakke dubbelpion ontstond. Daardoor werd ook de witte h-pion zwak. Mark Jager bood remise aan, wat Heinse na enig nadenken van de hand wees. En terecht, want zwart stond duidelijk overwegend.
De stelling van Harry was ondertussen dusdanig vervlakt dat hij een remiseaanbod op zijn plaats achtte. Dit bleek psychologisch gezien een gouden greep, want hoewel er te weinig lichte stukken op het bord waren voor een serieuze aanval speelde Gerben Leeftink met wit hard op winst, dit leidde tot de volgende stelling:
Gerben probeerde zijn aanval nieuw leven in te blazen en had zojuist Th1-h4 gespeeld. Er volgde 24...Pf4+! 25. Kf2 Txh4 26. gxh4 Th8 27. Kg3 f6 28. Pe6+ Pxe6 29. dxe6 Dxe6. Zwart staat overwegend, maar zou het voldoende zijn voor de winst...?
Anne kwam allengs moeilijker te staan en kreeg een lelijke isolani op d5 die zijn slagkracht sterk verminderde. Paulo leek met wit toch enige vorderingen te maken; de koningsstelling van tegenstander Gertjan Haan kwam open te liggen.
De meeste wedstrijdpunten werden pas tegen het laatste half uur behaald; het werd duidelijk dat de balans om zou slaan richting een voordelige uitslag voor Haren & Oostermoer.
Heinse slaagde er in de zwaktes in het zwarte kamp uit te buiten en mocht het volle punt noteren (1-1). Het initiatief van Stef leverde hem een grote materiële voorsprong, maar tegenstander Wout Knol bleef in hopeloze stand eindeloos doorspelen. Ook Gerben kwam verloren te staan en speelde langer door dan je zou verwachten. De stelling van Johan was inmiddels hopeloos geworden, reden voor hem om op te geven (2-1). Paulo zorgde al gauw voor de 2-2 en buitte de zwakke koningstelling van Gertjan moeiteloos uit (2-2). Helaas stond hier tegenover dat Anne, die inmiddels al een dame was achter geraakt zonder voldoende materiële compensatie, geen reden meer zag om door te spelen (3-2).
Het laatste kwartier regende het punten voor Haren & Oostermoer. Tegenstander Wout Knol van Stef gaf op (3-3). Commentaar van Stef over zijn partij: "Vanaf zet 18...Ke7 die niet goed is kom ik erg goed te staan, en zeker na 22. Lg4 in verband met de c-lijn. Daarna probeert zwart de dames te ruilen waar ik natuurlijk niet op in moet gaan, maar juist m'n positie moet verbeteren. Na 25. Tac1 Dd4 wist ik dat het gewonnen was,
en na 29. Txe7! had zwart wel op mogen geven. Een leuk moment van de partij vond ik zet 11. b4 omdat ik voelde dat er later misschien iets te halen viel met een eventueel b5 of d5 of een paard op d5, mede ook door zwarts 9...g5 om actief op de damevleugel te zijn en een eventuele lange rochade te ontmoedigen. Het zal hier en daar best beter hebben gekund maar we zijn gelukkig geen computers".
Gerbens pogingen om met de dame eeuwig schaak te geven liepen op niets uit, terwijl Harry ondertussen het matnet rond de witte koning dichttrok: zie de zetten vanaf de 1e diagramstelling. Er restte weinig meer dan opgave (3-4).
Uiteindelijk werd het nog enorm spannend, want Martien kreeg in het verre (toren)eindspel toch enig voordeel. Dit leek moeilijk in winst om te zetten. Even vreesden zijn teamgenoten dat hij te ver zou gaan in zijn winstpogingen, terwijl remise voldoende zou zijn voor de teamwinst. Deze angst bleek ongegrond; Martien bleef rustiger dan de omstanders en vond een prachtige winst. Door met zijn koning naar g4 te lopen, zorgde hij ervoor dat hij een pion op d6, die hij eerst niet kon slaan op straffe van het verlies van zijn vrijpion op a7, nu met schaak kon slaan (3-5).
Al met al wonnen we met ruime cijfers. Het lijkt erop dat Haren & Oostermoer eindelijk op stoom komt. Martien mag na twee nederlagen het eerste volle punt noteren, terwijl de medespelers de tijdelijke dip in de vorm van Johan, Anne en ondergetekende keurig weten op te vangen. Laten we vooral de stijgende lijn vasthouden!
(De visie van Assen op de wedstrijd is te lezen in het volgende verslag met partijfragmenten).