Bloedstollende overwinning Haren 1

De wedstrijd tussen Haren en Van der Linde in de vierde ronde van de NOSBO Promotieklasse had een grillig verloop. Aanvankelijk leek het er op dat de match een makkelijke prooi zou worden voor Van der Linde. Maar in het vierde uur ging er van alles mis aan hun borden en kon Haren een mooie 4½-3½ overwinning bijschrijven

Het eerste klaar waren Gerard de Wit en Louis Vrooland. Na een stuk of 20 zetten werd de vrede getekend. Louis heeft een zeer leesbaar verslag gemaakt (link).

Aan het zevende bord nam invaller Jan Auke Hovius het met zwart op tegen Titus Ensink. Titus zette de partij voortvarend op en kwam een pion voor te staan. Rond de 30^e zet kon Jan Auke plotseling naar remise afwikkelen via eeuwig schaak; een verdienstelijk resultaat. Tussenstand 1-1.

Andreas Tasma schotelde Frank een Frans verdediging voor. Frank koos voor de doorschuif variant. Andreas probeerde het witte centrum te ondermijnen voordat hij zijn koning in veiligheid bracht. Dit brak hem lelijk op. Wit zette de koning vast in het midden van het bord. Een aftrekschaakje met dameverlies besliste de partij. Tussenstand 1-2.

Aan het tweede bord een Slavische partij tussen Anne Haitsma en Harold Bosboom. Aanvankelijk verbruikte Harold veel meer tijd in de opening dan Anne. Anne kreeg een pard op d6 en het leek erop dat hij beter stond. Maar dat bleek slechts schijn. Nadat er wat stukken waren afgeruild en er een paard loper tegen paard loper eindspel overgebleven was, probeerde Anne nog een remise aanbod. Dit werd terecht afgewezen. Na slechts een paar zetten werd duidelijk hoe goed de zwarte stukken waren opgesteld. De witten waren machteloos en Anne moest opgeven. Tussenstand 1-3.

Kees Romijn kreeg Douwe Algera tegenover zich die zich bediende van de Siciliaanse Kan variant. Het werd een laveerpartij waarin Douwe langzamerhand de overhand kreeg. Wit had moeite om de juiste velden voor zijn lichte stukken te vinden. Juist toen de witte stelling echt begon te kraken, blunderde Douwe en kon Kees zijn tegenstander pardoes mat zetten. Tussenstand 2-3 en niet 1-4 zoals verwacht.

Aan bord drie speelde Paulo Valiente een Skandinavier. Tonnus Oosterhof sloeg niet op d5 maar speelde Pc3. Na d4 Pe2 en e5 ging wit op de damevleugel aan de gang. Hierbij kwam de witte dame op b2 terecht, terwijl zwart over een open f-lijn aanviel. Het gat dat wit op e3 had gecreeerd was natuurlijk erg aanlokkelijk als paardenstal. Het gevolg was dat wit slechts aan verdeidigen kon denken. Daarbij was er voor de witte dame geen nuttige functie. Langzaam opende zwart de witte verdediging. Uiteindelijk wist hij met zijn h-pion te promoveren en was het pleit beslecht. Tussenstand 3-3!

Johan Mostertman speelde aan zes tegen Jan Riemersma. Johan probeerde op diverse manieren een aanvallende stelling op te bouwen, maar dat leek niet echt te lukken. Toen hij een remise aanbod kreeg vroeg hij mij (wedstijdleider) wat te doen. Ik vertelde hem dat ik als wedstrijdleider geen advies kon geven. Het enige wat ik hem vertelde was de stand. Het was toen 1-3 (en het zag er niet goed uit). Ik had hem natuurlijk kunnen vertellen dat ik in het verleden vaak had gezien dat Jan Riemersma regelmatig door zijn vlag ging… Johan zette zich weer achter het bord en toverde een aantal dreigingen uit de hoge hoed. Jan ging nadenken. Uiteindelijk kwam hij in hevige tijdnood en op de 36^e zet met nog een enkele seconde op de klok blunderde hij en liet zich mat zetten. Tussenstand 4-3.

Aan het eerste bord speelde Conrad Mostertman tegen de jeugdige Benjamin van der Woude. Conrad speelde het Wolga Gambiet. Zwart kreeg wel de gebruikelijke druk op de witte pionnen op de dame vleugel, maar Benjamin leek de zaak redelijk onder controle te hebben. Langzaam aan ontworstelde hij zich aan de druk en leek het betere van het spel te krijgen. In deze stelling lijkt zwart helemaal te worden ingesnoerd: a3 b3 d5 f4 h4 Kh2 Pc6 Pa4 Tf8 Tc1 / e7 f7 g6 h5 Kd7 Ld4 Pf5 Td6 Tc7. Zwart is aan zet en dat is maar goed ook! Wit dreigt Td8 mat. 31… Td6xd5 32. Tf8-d8+ Kd7-e6 33. Pc5xd4+ Td5xd4. Interessante stelling, de beide witte torens staan in maar zwart kan er natuurlijk maar één tegelijk pakken. Hier glijdt Benjamin uit. Hij denkt met 34. Pa4-c5+ de toren op c1 te beschermen. Maar zwart speelt gewoon 34… Tc7xc5! En wit staat een stuk achter. Op dat moment was de stand 4-3 in het voordeel van Haren en Conrad bood remise aan om de overwinning veilig te stellen. Eindstand 4½-3½.