Eerste stunt tegen titelpretendent

Het zal om een uur of elf zijn geweest dat Anne aan mij vraagt "Hoe is de stand op dit moment eigenlijk?" Ik antwoord: "We staan met 3-0 achter, dus zet 'm op!"
We zijn op die 3-0 achterstand gekomen door nederlagen van Conrad, die in een Hollandse opening snel onderuit ging tegen Bert van der Marel. Gerard verloor van Ernst-Jan Pastoor, voorzitter van SISSA en ooit zijn schaakcarrière begonnen bij Haren, maar o o wat stond Gerard mooi (had Txf6! niet gewoon gewonnen?). Kees streed na pionverlies niet helemaal voor een verloren zaak Ab Faber, die de transfer had gemaakt van Haren naar SISSA. Als hij Pb5! had gespeeld was het nog spannend geworden, nu was hij kansloos in het eindspel.

Anne had 'm daarna inderdaad opgezet tegen Geon Knol. In een paardeindspel was hij de meest actieve partij en, nadat hij volgens mij nog wel ergens remise heeft aangeboden, kwam hij in een gewonnen stelling terecht (dame tegen paard en pion). Dat maakte hij natuurlijk bekwaam af en bracht daarmee de stand op 3½-3½! In de tussentijd hadden namelijk Paulo en Tomas toegeslagen. Paulo won met wit in een Koningsindiër ergens een stuk (of was het een offer?) tegen Lucas van Foreest, moest nog even letten op onderste-rij-grapjes maar de winst kam niet meer in gevaar. Tomas speelde met zwart een opmerlijke partij tegen Wouter Welling, met op een gegeven moment een slagenwisseling waarna Tomas' koning open en bloot kwam te staan. Wit kon op elk gewenst moment ingaan op remise maar wilde meer. Maar met te weinig materiaal kon hij uitendelijk geen winnende aanval opzetten, waarna Tomas door stukken te ruilen zijn kwaliteit meer te gelde maakte. Andreas speelde tegen Edim Salihbegovic, ook al een oud-Harenspeler, vrij snel een eindspelpartij. Met de zeer fraaie zet Txc4 wist hij af te wikkelen naar een op het oog gewonnen paardeindspel met een vrije a- én h-pion. Het verzandde echter in remise.
Bij de stand 3½-3½ was alleen nog de partij tussen Eric Jan Walinga en Johan, achter de zwarte stukken, bezig. Het was een heroïsch gevecht met ten slotte een paard (Johan) tegen lopereindspel. Het leek alle kanten uit te kunnen gaan, in de tijdnoodfase begaf de digitale klok het nog, maar met voor beiden nog minder dan een minuut op de klok werd de vrede getekend.

 n