Wedstrijdleider Ynte Visser sprak na het voorstellen van de teams van een vierpuntenwedstrijd. Daar zat wel iets in gezien de stand in 3A na 5 ronden:
Vier punten dus... Andreas heeft zijn partij geanalyseerd! |
|
Punt 1. Andreas Tasma nam de honneurs waar van Peter Smits (jarig) en hoe. Nadat hij een stuk had geofferd op h6, zag hij dat z’n aanval niet door zou slaan. Daarom maakte hij er maar een stukoffer op lange termijn van. Hij gooide z’n pionnen naar voren en hield de stelling van z’n tegenstander, Remco Pihlajamaa, in de greep. Tenslotte kon Andreas de zwarte koningsstelling helemaal openbreken, won de dame tegen een toren, even leek het remise te worden door zetherhaling maar hij zag het winnende Lg6. De partij van de dag!
Punt 2. Johan Mostertman speelde een degelijke partij tegen Wietze Nijdam. Nadat de dames van het bord waren, won hij bijna geruisloos twee pionnetjes. In het toreneindspel was dat voldoende voor de winst.
Punt 3. Paulo Valiente won in een sterke partij van René Nijland. Hij ontnuchterde het onorthodoxe spel van zwart door gewoon z’n stukken op goede velden neer zetten, behalve zijn koning en torens want die bleven voorlopig op hun plek. Een paard en loper ontrafelden de zwarte stelling en toen was de winst eigenlijk een kwestie van tijd. En de tijd en de overwinning kwamen er.
Punt 4. Ab Faber had tegen Mark Brussen voortdurend het beste van het spel. Twee paarden en torens hielden de witte stelling in de grip. In het eindspel beslisten z’n twee vrijpionnen op a- en b-lijn, ondersteund door een paard, de strijd: hij had zelfs de luxe om twee dames te mogen halen.
Geen punten – geen punt deze keer gezien de vier punten, al was ergens een remise wel heel mooi geweest:
Conrad Mostertman daagde zijn opponent Anton Weenink uit (zoals laatstgenoemde het zelf verwoordde na de partij) om een stuk te offeren op h7. Er volgde een mataanval met dame en toren op h-lijn die Conrad trachtte te stoppen door een tegenoffer op f6 maar dat mocht helaas niet baten.
Kees Romijn creëerde in een Scandinaviër bij zijn tegenstander Johan Engelen een dubbelpion op f6. Maar die pion werd sterker en sterker en ondersteund door een loper op d6 en een batterij op de g-lijn was punt g3 niet meer te houden.
Gerard de Wit leek een goede partij af te leveren Jan den Besten. Laatstgenoemde was bijna al eerder in onze speelzaal aanwezig dan de teamleider des huizes. Gerard had met dame en twee torens mooie druk op de witte stelling. Maar op een of andere manier raakte z’n dame op een dwaalspoor. Wit bracht toen twee verbonden vrijpionnen naar de overkant.
Bij de stand 4-3 was als laatste Anne Haitsma nog aan de gang tegen Henk Eleveld. In een Koningsindiër had zijn tegenstander met sterk spel een pion gewonnen. Ook in het eindspel kwam Anne niet onder de druk vandaan. De zwarte winst leek simpel door de witte loper in te rekenen maar zwart koos een ander plan – heel even was er bij ons de hoop op een miraculeuze remise. Zwart won tenslotte toch de laatste witte pion én de partij.
Remises? Nooit van gehoord. Ditmaal.
Haren | 1853 | Accres Apeldoorn 3 | 1941 | 4-4 | |
---|---|---|---|---|---|
1 | Ab Faber | 2018 | Mark Brussen | 2019 | 1-0 |
2 | Anne Haitsma | 1922 | Henk Eleveld | 2003 | 0-1 |
3 | Conrad Mostertman | 1927 | Anton Weenink | 1846 | 0-1 |
4 | Paulo Valiente | 1847 | René Nijland | 1977 | 1-0 |
5 | Johan Mostertman | 1785 | Wietze Nijdam | 2054 | 1-0 |
6 | Andreas Tasma | 1804 | Remco Pihlajamaa | 1974 | 1-0 |
7 | Gerard de Wit | 1724 | Jan den Besten | 1783 | 0-1 |
8 | Kees Romijn | 1797 | Johan Engelen | 1869 | 0-1 |
Andreas heeft zijn partij tegen Remco Pihlajamaa geanalyseerd. Dit zijn een paar stellingen uit de partij. Je kunt hem naspelen door op deze link te klikken.
Stelling na 10... Pd5 en voor 11. Lxh6 |
Stelling na 25... Dh4 |
Stelling na 28... Kh8 |