Het hele seizoen hielden we angstvallig de degradatiezone in de gaten in onze poule 1b. Maar nu mogen we toch zo langzamerhand wel enig zelfvertrouwen gaan ontwikkelen want wederom hebben we een winst bijgeschreven en staan we stabiel in de bovenste helft van het klassement.
Hoogeveen 6 6 0 0 12 34
Dwingeloo 6 4 1 1 9 26
ESG 2 6 4 0 2 8 28½
Haren 4 6 3 2 1 8 27
Groningen 5 6 2 1 3 5 26½
Unitas 5 6 2 1 3 5 24
Het Kasteel 2 6 2 1 3 5 20½
Veendam 6 2 0 4 4 20½
Lewenborg 6 2 0 4 4 19½
JH Kruit 6 0 0 6 0 13½
Hoogeveen gaat met 6 uit 6 en 34 bordpunten via de kortste route recht op promotie af. Als je kijkt naar het aantal verloren wedstrijden staan we gelijk met Dwingeloo, namelijk slechts 1. Dwingeloo moet nog tegen Hoogeveen en wij tegen ESG 2. Bij winst (en verlies van Dwingeloo tegen Hoogeveen) zouden we zomaar 2e kunnen staan! 2e van boven, niet van onderen. Zei iemand iets over degradatiezones?
Wegens afwezigheid van een aantal spelers was ik vooraf met een 4-4 tegen Het Kasteel 2 al zeker tevreden geweest. Normaal gesproken vallen we dan terug op Haren 5, maar dat speelde zelf ook die avond (en won dik). Gelukkig kon Benno invallen, dat bracht al weer iets meer hoop.
Er werden twee partijen vooruit gespeeld door Rob en Benno (bord 1 en 2). Zij gingen naar Coevorden, ook met het nodige voorbehoud. Rob: “Coevorden stond immers bekend als een onneembare vesting, het enige kasteel van Drenthe staat er en Van Heutsz komt er vandaan; die stond ook niet bekend om het vlinders vangen. Een strijdlustige stad dus.” Mooi, dat vlinders vangen. Na afloop had Rob een hele, en Benno een halve vlinder gevangen.
Als niet onbelangrijk detail vermeldde Rob dat hij zich vooraf anoniem had gewaand in Coevorden en zich voor de gelegenheid maar 'sjofel had gekleed'. Sjofel? Dat willen de volgende keer zelf ook wel eens zien. Helaas voor Rob kwam hij alleen maar bekenden tegen, inclusief een compleet team Harenezen, Harenaars, uh Harens.... nou ja, Haren 6 dus.
Voor het restant van de thuiswedstrijd, een week later, konden nog nipt twee invallers gevonden worden: Willem en Marijn. We moesten toch wel 2,5 vlinder van de 6 kunnen vangen? Of nog mooier: 3?
De opstelling werd een tactische. Willem op bord 3 en Marijn op 4. Omdat het last minute invallers waren, was het zelfs even een tijdje spannend of deze borden niet gewoon leeg zouden blijven. Op borden 5 t/m 8 zaten vervolgens: Adriaan, ondergetekende, Harm en Tomas. Voor Tomas schrijven we eigenlijk altijd gelijk een 1 op het wedstrijdformulier, maar dat mocht niet meer, en nou ja... dus dan maar de formele weg: hij won eerst en schreef toen pas de 1 op. Stand: 2,5 – 0,5
Willem en Marijn vochten voor wat ze waard waren, maar helaas zag dat er al vrij snel somber uit. Marijn speelde snel met een stuk minder en Willem zag zijn torens ruzie maken met zijn eigen pionnen. Het liep mekaar wat in de weg. De tegenstander hielp een handje en ruimde behulpzaam wat van die pionnen op. Toen Marijn z'n hand uitstak was het niet om remise te accepteren, daar viel voor ons de eerste 0. En niet lang daarna ook bij Willem. Stand: 2,5 – 2,5.
Nu kwam het er op aan, de overblijvers moesten het doen. Harm en ik kwamen toen steeds beter te staan, bij Adriaan bleef het complex. Bovendien was zijn tijdverbruik wat aan de hoge kant. In mijn partij brak het moment aan om agressief door te zetten op de aanval. Dit pakte goed uit, grote materiaalwinst zou mijn kant op komen. Dit vond mijn tegenstander ook en besloot er een punt achter te zetten. Ook al hadden we slechts 16 zetten gespeeld, het was inmiddels ruim na 10-en. Stand: 3,5 – 2,5. Die 4-4 zie ik nog wel komen!
Harm had inmiddels al twee pluspionnen bijelkaar gepeuzeld. Adriaan zat in een gevaarlijke aanvalsstelling die zich ook zomaar tegen hem zou kunnen keren, vooral met weinig tijd op de klok. De pluspionnen van Harm braken door en hij kreeg en-passant nog wat lopers voor de voeten gegooid die ook gewoon in de recycle bin gingen. Hop. Dit zou wel goed komen, hoewel je met de dames nog op het bord altijd scherp moet blijven voor zomaar eeuwig schaak of andere sfeerverpestende zaken.
Iets later had Adriaan nog 3 minuten op de klok voor ruim 10 zetten. In 0,4 seconden kwam er een zeer scherpe en verrassende zet uit z'n vingers. Zijn tegenstander schrok zichtbaar en ging er eens goed voor zitten. Deze vond een aardige verdediging en bood tegelijk remise aan. Na wat heen en weer kijken en overleggen nam Adriaan dit aan, verstandig. Zijn stelling was te winnen, maar of 9 zetten in 2:30 goed afloopt is maar de vraag. En niet onbelangrijk, de stand inmiddels: 4-3.
Nadat Harm nog een tijdje had genoten van het uitspelen van een winststelling (hoorde ik ergens een hoopvol remiseaanbod? vast niet) werd ook daar de winst binnengehaald.
Al met al was het in Haren dus goed vlinders vangen. Vanmorgen vlogen ze nog, nu niet meer. Of ging het in Tsjechov over een ander 'gevleugelte'? In elk geval is het neergehaald.
Raoul -