De vierde wedstrijd dit seizoen spelen we thuis tegen J.H. Kruit. Na de eerste drie rondes staan we met 2 matchpunten ergens onder het midden. Dankzij onze bordpunten staan we nog net iets boven onze directe concurrenten. Promotie aspiraties zijn nooit echt serieus geweest, maar voor degradatie moet je toch altijd even uitkijken.
Een mooie winst tegen onze tegenstander J.H. Kruit zou behoud in de 1e klasse vrijwel zeker stellen. Deze degradatie-kandidaat is voor velen waarschijnlijk het team om punten op te pakken. Zoals we tegen koploper Hoogeveen een verlies moesten incalculeren, was hier de opdracht toch wel duidelijk om te winnen. En ondanks het niet komen opdagen van onze bord 3 speler is dit goed gelukt. J.H. Kruit had 7 spelers en liet bord 1 leeg. Invaller Ton op bord 1 had dus gelijk reglementair gewonnen en last-minute invaller Frans op bord 3 kreeg als dank de sterkste speler van Kruit tegenover zich. Dat was niet te houden voor hem, waarna de stand 1-1 werd. Zeker geen schande en we waren allang blij dat Frans ons wederom te hulp wilde schieten.
Onze leading man, Rob, op bord 2 kon het volgende punt innen. In de gauwigheid zag ik zijn pionnen en torens doorbreken, waarna vragen naar de uitslag vragen naar de bekende weg was: 2-1. Zelfde verhaal voor Tomas op bord 7 die ook met een handje pionnen en steuntroepen doorrolde. Deze keer hoefde hij niet te pingelen vanuit een verloren stelling, het ging met donderend geraas naar de overkant, elk zet klapte erin. Na afloop mocht iedereen zijn partij in de herhaling zien, en ja, het moet gezegd, mooi en terecht gewonnen. De stand draait inmiddels naar 3-1.
Mijn partij op bord 5 speelde ik met zwart het Boedapester gambiet. De echte ervaring moet hier nog mee worden opgedaan, zeker toen mijn tegenstander besloot het niet aan te nemen. Dan maar gewoon verstandige zetten proberen te doen. Met wat tempowinst leek zwart zich iets sneller te ontwikkelen dan wit, maar niet doorslaggevend. Pas toen wit (onnodig) een paard in de penning zette en dit daarna verloor, ging het bergafwaarts. Toen er daarna ook nog een kwaliteit overheen kwam, vond wit vond het wel mooi geweest. We hebben minstens gelijkspel 4-1, nu nog voor de winst. En die hoop is reëel, want ook de nog lopende partijen staan goed voor ons. Gaan wij als bescheiden team hier een 7-1 maken?
Op bord 4 staat Adriaan waarschijnlijk gewonnen, maar na heel wat geruil wordt zijn koning opgejaagd. Op bord 6 houdt Harm met wit de druk er flink op, daar moet een keer een winstkans voorbij komen. Het bord tot aan d6 is volledig van hem. En ook Olav, op bord 8, houdt goed stand na eerst minder te hebben gestaan: “In de Siciliaanse opening lette ik met wit niet goed op: door een onnauwkeurigheid kwam ik een stuk achter te staan. Maar ik ben doorgegaan en langzaam maar zeker kwam ik terug in de westrijd, misschien ook wel omdat mijn tegenstander gedacht kan hebben dat hij al gewonnen had. Zo was het echter niet, want na een voor mij voordelig uitpakkende dameruil ruil kon ik met 2 stukken tegen een toren de nodige pionnetjes veroveren en uiteindelijk winnen. Mijn tegenstander had wel een beetje moeite met de gang van zaken, maar ik niet.” Deze kleine man liet zich dus niet uit het veld slaan en mocht uiteindelijk aan de overkant van het bord een knorrige zwarte koning zien omvallen. De teamwinst is nu ook binnen: 5-1.
De winstkansen bij Harm komen inderdaad. Zijn pionnen op de koningsvleugel schuiven door, verjagen een paard, of nee, rollen dit paard op. Even leek zijn tegenstander nog met Dame en loper binnen te vallen, maar dat werd eenvoudig gepareerd. Weer een punt voor ons erbij, en daar is 6-1.
Het bord van Adriaan is inmiddels heel leeg geworden en zijn Koning kan niet meer goed schuilen tegen de vele schaakjes. Zijn tegenstander biedt daarom nogmaals remise aan en Adriaan hoeft hier ook niet meer lang over na te denken. Niemand kan hier nog winnen. Rond een uur of 11 is het mission accomplished en mag ik de 6,5 – 1,5 ondertekenen. Toch een zucht(tje) van verlichting dat we deze winst binnen hebben, die hadden we nodig.
Dank aan Olav voor zijn bijdrage.