De snelle lezer zou kunnen denken: "Verlooooren". En dat klopt ook, maar dan wel tegen de promotiekandidaat.
Dit seizoen hebben we twee keer gelijk gespeeld en het was niet realistisch te denken dat we nu dan wel eens zouden winnen. Nee, de punten zouden we elders gaan halen. Maar ondanks die strategie waren we geenstazins van plan om met 0 bordpunten onder de arm huiswaarts te keren. Ron werd als invaller ingevlogen uit het altijd beschikbare Haren 5 en op ging het naar Hoogeveen. Onze eerste bordspeler Rob werd als lokale bekendheid door de bevolking begroet en met krantenknipsels overladen. Niet lang geleden had hij in hetzelfde Hoogeveen geweldig gespeeld in het Univé toernooi waarvan elders op deze website een verslag is te vinden. Diep ontroerd begon hij de knipsels te lezen en voor te dragen. En ja, zo'n held moet dan op bord 1 spelen. Zo geschiedde.
Van start ging de avond, en er werden verstandige zetten gespeeld. Niet heel veel direct spektakel, behalve bij Harm waar zijn tegenstander een opening speelde, luisterend naar de illustere en mogelijk zelf-verzonnen naam 'Halloween'. En hoewel 31 oktober al weer achter ons lag, bleek het niet minder angstaanjagend. Dat zag er direct al niet goed uit. Maar zoals elke schaker zal beamen, je komt niet schaken om na 10 minuten al weer op te geven. Zelf heb ik ook wel eens ergens 3 kwartier tegenaan gekeken, nog een paar zetjes gedaan, en toen pas gingen de stukken pas in de doos. Herkenbaar dus en bord 6 werd niet meer als winst beschouwd. Geen man over boord nog, andere borden stonden nog heel gelijk en vrij remise-achtig zelfs.
Een bord met een spannende stelling was onder andere die van Johan "Na mijn plusremise in de KNSB 2e klas met Haren 1 van afgelopen zaterdag op zak was ik ervan overtuigd dat ik mijn eerste punt zou scoren voor Haren 4. Hiertoe haalde ik de Tiviakov-variant van het Scandinavisch van stal waarmee ik niet alleen mijzelf maar ook mijn tegenstander verraste. Die gaf op zet 12 prompt een pion op c2 weg die ik dankbaar met de loper incasseerde." Geen Halloween opening, maar blijkbaar niet minder verrassend.
We spelen verder en al snel wordt het realistisch dat we een aantal remise kunnen halen. Nu even taktisch kijken. Harm had inmiddels opgegeven, maar Adriaan en Peter stonden goed en hadden zeker nog kans op winst. En ook bij Johan waren de kansen nog niet verkeken. Het zou een leuke grap zijn als er nu snel een paar remises worden gemaakt (ogenschijnlijk gunstig voor Hoogeveen) om dan aan het eind van de avond nog snel langszij te komen met twee winstpartijen. De remises kwamen er, de winstpartijen helaas niet. Dit over en weer aanbieden van remises ging steeds via de teamleider van Hoogeveen, de tegenstander van Johan. Deze werd hierdoor wellicht iets afgeleid, maar vergat uiteindelijk niet gewoon goed verder te spelen aldus Johan: "Toen mijn tegenstander een paar zetten later Pd4 speelde was ik mijn loper op c2 vergeten en raakte zo op zet 16 een vol stuk achter. Mede omdat zijn sympathieke tegenstander, teamcaptain, bij voortduring door zijn teamgenoten werd geconsulteerd of ze remise mochten aanbieden c.q. accepteren, wist die het niet vlot af te maken. Hij moest alert blijven op kleine tactische speldenprikken van zwart, die zijn doel om te winnen al lang had ingewisseld voor het doel de 40 zetten te halen. Toen dat gelukt was, streek ik de vlag."
Inmiddels waren de remises aan bord 8, 7, 5 en 1 gevallen en kwam de stand op 4-2 voor Hoogeveen. Alleen Peter en Adriaan waren nog aan het spelen met beiden kansrijke, maar ook gevaarlijk stellingen. Zouden ze allebei winnen, dan kwamen we nog met 4-4 weg. De tijd begon te dringen en Peter moest toch maar remise nemen waarmee Hoogeveen 4,5 punt binnen haalde. Bij Adriaan moesten er nog zo'n zet of 6 gespeeld worden in 2 minuten. Met de wegtikkende secondes werd ook daar remise overeengekomen. Achteraf waren we misschien kansrijker dan vooraf ingeschat. Het is dus een verlies zoals in de eerste zin al duidelijk was, maar niet zonder bordpunten.
Dank aan Johan voor zijn bijdrage.
Raoul