Een voordeel van de langere zomerdagen is dat we niet meer in het donker lastige speellocaties moeten zoeken met soms ook nog wegomleidingen.
De ervaring met de tocht naar Bedum was wat dat betreft het dieptepunt. En toen na afloop de duisternis was ingetreden, bleek het mogelijk nog lastiger daar weer weg te komen. Stille familiewijken met verlate driewielers hebben we meerdere malen op en neer gereden zonder de uitgang te vinden. En via een rondritje door de provincie gevolgd door een stukje Duitsland kwamen we uiteindelijk heel netjes in Groningen aan. Navigatie apparatuur? Dat is bij mij vaak zo'n post-it papiertje dat tegen het einde van de rit van het dashboard glijdt en niet meer wil plakken. Met het hoofd onder het stuur zoekend naar een geeltje in een onbekende donkere buurt zonder straatnaambordjes is een redelijke uhm 'uitdaging'. En oja, volgens mij hebben we verloren. (ps. onze eigen locatie is in het donker ook niet te vinden, daar moet je zomaar ergens een donker gat tussen struiken en bomen inrijden)
Maar dat was toen. Niet deze keer. Nou ja, wel verloren, maar de rit ging soepel. Ten Boer dus. Langs het water, dan linksaf gevolgd door e2-e4. De ploegwagen uit Haren verzamelde bij de familie Hiemstra waar als laatste werd gewacht op de komst van Joris. Maar helaas, zijn afzeg-sms bleek ergens in een zwart telecomgat te zijn verdwenen dus Maarten moest ter plekke een extra speler regelen. Er werd eens links en rechts geïnformeerd onder de aanwezige familieleden van Tomas en toen z'n moeder niet kon, besloot Maarten toch maar aan Jan te vragen of deze mee wilde. Met het hart op de juiste plaats twijfelde Jan geen moment en zette zich wederom in voor onze vereniging.
Peter en Ron reden als vaste passagiers met mij mee vanuit Groningen en soepel rolden we Ten Boer binnen. Mooi dorpje trouwens, ook iets dat je bij daglicht nog kunt zien tenminste. Geen van ons was er eerder geweest, maar volgens Google Maps kon het niet missen, dit werd een makkie. Dat is, de rit. En ja, weldra zwaaiden we optimistisch de deur open van het Buurhoes. Niet zomaar een Buurhoes, maar een multifunctioneel Buurhoes zo leren we. Bij binnenkomst is links al een gezelschap bijeen voor wat lijkt op een inspraakavond tegen kerncentrales, windmolens, hoge snelheidslijnen of ander vervelend ongemak die het mooie noorden van Nederland kunnen verstoren. Wij gaan rechts. De Rabenhaubt ruimte. Of was het de Ranitz? Hoe dan ook, als Stadjer is het dan natuurlijk toch weer bijna een thuispartij.
De bordindeling was door Maarten al vooraf rondgemaild, de tafels genummerd, dus ook het laatste deel van de route kon geen spelbreker meer zijn. Als de wedstrijdleider de partijen heeft opgenoemd gaat iedereen zitten en worden de openingszetten uitgevoerd. En dan duurt het niet lang of je denkt “*&^$%#(@#$ ik had iets moeten voorbereiden, deze variant ken ik nog steeds maar 2 zetten diep!” Op mijn 1.e4 volgde 1. … c5 2.c3 d5 Nou, daar kon ik gelijk al flink op gaan kauwen. En het is niet de eerste keer. Met snelschaken doe ik deze variant ook altijd verkeert, maar een keer goed uitzoeken... het moet er nog steeds van komen. Op bord 2 speelt Harm: “Mijn voorbereiding was niet voor niks. Zijn opening 1.d4 wist ik van Chessbase met e6 en het Torre systeem heb ik me speciaal voorbereid. Zwart dwingt wit het loperpaar op te geven (tegen een iets zwakker centrum dat wel) maar overall biedt het zwart goede compensatie met leuke kansen.” Kijk, zo kan het ook. Carla had echter ook al gelijk denkwerk te verrichten: “Ik stond na de opening al niet echt lekker en had steeds veel dreigingen op mijn koningsvleugel. De ruimte die ik nog wel op de damevleugel had, kon ik niet gebruiken omdat alle stukken al volop in de verdediging mee moesten werken.”
En zo op het eerste gezicht waren overal aantrekkelijke partijen ontstaan. Tomas speelde uiteraard weer zo snel dat het leek alsof z'n klok stuk was, en kwam zoals vaker op raadselachtige wijze toch nog redelijk goed te staan ook. Peter zat wat te knikkebolslapen op bord 1 tegen een veel te sterke speler, maar hield al slaapwandelend de stand toch nog in evenwicht.
Koffie had ik die avond nog niet gehad, maar de consumptiekaart naast het bord gaf goede hoop dat er iets onderweg was. Met een openslaande deur van het cafe-gedeelte kwam behalve koffie ook een vlaag Celine Dion (volgens Carla) of anders Dolly Parton en Kenny Rogers mee de speelzaal in. We kregen het netjes ingeschonken zelfs, helaas was de smaak niet helemaal zoals thuis. Mijn bord 3 was koffiekan-technisch gezien niet de beste plek. 'Het onderste uit de kan krijgen' heeft als spreekwoord waarschijnlijk deze ietwat minder smakelijke werkelijkheid als oorsprong. Toch gaat later een tweede bakkie er ook wel in, het is tenslotte wel koffie.
De partijen gaan verder. Jan staat op bord 7 best goed. Even stukken tellen. O nee, hij staat er één achter. Misschien moesten we daar niet meer helemaal op het volle punt rekenen. De tegenstander van Tomas heeft zich niet gek laten maken en heeft rustig verder geschoven. Dan speelt ook Tomas al snel met een paard minder.
Ron met zwart heeft vast Aljechin gespeeld en het staat allemaal wel redelijk stabiel. Peter leeft ook nog steeds, en staat gewoon gelijk tot iets beter. Of ziet zijn tegenstander dingen die wij stervelingen allemaal niet zien? Ook bij Maarten staat het spannend, hij heeft een Koningsgambiet tegen zich gekregen. Altijd 2. … Dh4+ spelen denk ik dan, maar kom het in serieuze partijen niet vaak tegen. Maarten: "Na een wilde en ongetwijfeld niet geheel correcte openingsfase, ging wit met b2-b4 op veldtocht tegen de lang gerocheerde zwarte koning. Ik antwooordde met de centrumopstoot, tevens pionoffer (het zoveelste in de partij) d6-d5. Bij goed spel van wit was er daarna weinig aan de hand geweest, maar hij zag het niet zo scherp meer, en kreeg toen een dubbelpion in het centrum. Toen hij dat allemaal probeerde te dekken, had ik hem kunnen oprollen: materieel voor en een betere stelling (zoiets had ik vooruit ook wel berekend)"
Harm: “Halverwege het middenspel heb ik remise aangeboden maar mijn tegenstander wilde nog even doorspelen. Toen een kwartier later Jan en Thomas eraf gingen en Ron en Peter remise hadden moest ik wel voor de winst gaan spelen. Ik ging daarom forceren via mijn koningvleugel (met mijn g en h pion) wetende dat als ik stug mijn c pion ging verdedigen met mijn torens en koning je geen steek verder komt in de stelling. Als ik op 30 ..Kc7 had gespeeld i.p.v g5 of op 32 ..Kc7 komt wit niet echt verder. Mede om het feit dat je daarmee een eventueel (paard) offer (wat later ook nog ging plaatsvinden in de kiem smoort). 32 ..h5 was natuurlijk niet sterk, wit nu zijn paard kan offeren, tegen een pion, gevolgd door schaak waarmee mijn e6 pion valt en daardoor mijn stelling ineens kapot is. Ik had het eindspel denk ik beter kunnen spelen, bv 39 …Lc5 i.p.v f8 wat natuurlijk een grafzet was.”
Ja het stond gelijk: wij twee keer remises, zij twee keer winst. (vrij naar een uitspraak van Kortsnoi dacht ik). De remise van Ron was echter op het randje. Met een pion minder sprong zijn paard dusdanig irritant heen en weer dat het net te houden was.
Dan ineens is het bij Maarten afgelopen zo lijkt het. Dat moet een plotselinge omslag geweest zijn. Maarten: "Ik zag spoken en deed net de verkeerde zet. De stelling was zo scherp dat het daarna ook direct was afgelopen... " Jawel, zijn Dame werd in de schaduwboekhouding buiten de balans geplaatst. Toxic assets heet dat tegenwoordig. Ofzo. Dan kunnen de overige stukken ook wel de doos in. Altijd jammer wanneer je laat (of vroeg, of daar ergens tussen) in de partij een alles bepalende blunder maakt. Dan is schaken ineens een vreselijk rotspel.
In mijn partij gaat het gelijk op, mijn beperkte openingskennis heeft geen diepe wonden achter gelaten en er wordt wat heen en weer geschoven. Toch moet er flink worden nagedacht en dan komt die tijdcontrole al snel in beeld, bij mijn tegenstander iets eerder dan bij mij. Na wat ruilhandel moet ik toch even scherp op een mogelijk dreigende mataanval letten. Wat te doen, doorbreken met een pion en initiatief proberen terug te krijgen of gewoon verstandig blijven? Er zitten soms heel wat persoonlijheden achter de stukken met elk een eigen mening. De tijdsdruk dwingt mijn tegenstander steeds sneller te zetten tot ineens die allesbepalende fout aan het einde van de partij wordt gemaakt. Even goed kijken, is het een trucje? Nee, het is over. Het eerste winstpunt voor ons, en naar wat later zou blijken, ook het enige.
Carla en Harm spelen dan nog en staan beiden op z'n minst 'moeilijk'. Carla heeft de tijdcontrole gehaald, maar Harm worstelt behalve met de stelling ook met de tijd. Harm: “Uiteindelijk zijn de verbonden vrijpionnen gewoon te sterk en gun ik mijn tegenstander mij mat te zetten (was een mooie partij en is dat leuk toch !).” Carla: “Mijn tegenstander heeft me toch nog door laten verdedigen/prutten tot na de tijdcontrole zodat ik nog wel weer de laatste partij van de avond was. Bij de vaste teamopstelling in de auto van Maarten verving ik Raoul zodat ik riant voorin kon zitten. Die teamopstelling moeten we maar zo houden, maar de andere...???”
Ook dat is Haren 4, aan alles zit wel weer een goede kant. Degradatie was geen serieus gevaar meer zo vertelt iedereen elkaar al weken, en in alle bescheidenheid horen we wel in deze klasse thuis. Of dat ook uitkomt zullen we zien, maar dat maakt het schaakplezier er niet minder om. We blijven gewoon onze potjes spelen in welke klasse dan ook.
Raoul
Dank aan Harm, Carla en Maarten voor hun bijdragen. Hun namen zijn niet fictief en hun verhalen zijn wel op werkelijkheid gebasseerd.
De PGN van Harm:
[Event "Nosbo Extern"]
[Date "2009.04.21"]
[Round "8"]
[White "Dijkhuizen, K."]
[Black "Mossel van der, H."]
[Result "1-0"]
[ECO "A46"]
[WhiteElo "1932"]
[BlackElo "1643"]
[PlyCount "101"]
1. d4 Nf6 2. Bg5 e6 3. e4 h6 4. Bxf6 Qxf6 5. Nf3 c5 6. c3 d5 7. Bd3 c4 8. e5
Qd8 9. Bc2 Be7 10. Nbd2 Nc6 11. O-O Bd7 12. Ne1 Qc7 13. f4 O-O-O 14. b3 Na5 15.
r
bxc4 Nxc4 16. Nxc4 dxc4 17. Be4 Bc6 18. Bxc6 Qxc6 19. a4 f6 20. Qf3 Qd5 21. Nc2
Qxf3 22. Rxf3 Rd7 23. Ne3 Rc7 24. Kf1 Rd8 25. Ke2 f5 26. a5 b5 27. axb6 axb6
28. Rb1 Kb7 29. Rf2 Rc6 30. Kd1 g5 31. g3 g4 32. Rfb2 h5 33. Ke2 h4 34. Nxc4
Rxc4 35. Rxb6+ Kc8 36. Kd3 Rc7 37. Rxe6 hxg3 38. hxg3 Kd7 39. d5 Bf8 40. Rf6
Kc8 41. c4 Bc5 42. Rxf5 Bf2 43. Rg5 Bxg3 44. Rxg4 Bf2 45. e6 Rh8 46. f5 Rh3+
47. Ke2 Bh4 48. d6 Ra7 49. Rg8+ Bd8 50. Rxd8+ Kxd8 51. Rb8# 1-0