Zaterdag begon de vierde editie van het Postillion Haren Challenger. Dit toernooi heeft twee doelgroepen: jonge spelers die het Grand Prix-toernooi zijn ontgroeid en (oudere) spelers die geen KNSB spelen. Als bovengrens wordt een rating van om en nabij de 1900 gehanteerd. Het toernooi is weer goed bezet met een mooie mix van jong en oud.
De eerste ronde van een toernooi met indeling met het Zwitsers systeem is vaak ‘saai’. Wie kent het niet? Even snel langs de uitslagen… ziet het rijtje rechts er zo uit: 1-0, 0-1, 1-0, 0-1, 1-0 enz? Dan is er niets bijzonders gebeurd.
Een ander patroon zoals 1-0, 1-0, 1-0 of 1-0, ½-½, 1-0, spot je direct.
In deze ronde waren er drie ‘helden’.
De eerste was Tijmen Hofstra. Tijmen wist met zijn ‘snelschaak’ (gemiddeld 45 seconden per zet!), de nestor en debutant in deze Challenger, Henk Seijen op remise te houden. Henk vertelde mij dat het hoge tempo hem uit zijn ritme had gebracht. Ik grapte tegen Henk dat hij feitelijk maar de halve bedenktijd had gehad! Zijn tegenstander gunde hem geen extra bedenktijd.
Op de foto ziet U de stand van de klokken aan het einde van de partij. Henk heeft nog 13 minuten. Tijmen heeft nog 1 uur en 34 minuten; meer tijd dan aan het begin van de partij!
Eerlijkheid is echter wel geboden. Henk stond na de opening huizenhoog gewonnen. Misschien waren er te veel mogelijkheden om te winnen…Oordeelt U zelf. U kunt de partij hier naspelen (link naar de partij).
De tweede held was een heldin, een van onze trouwste deelnemers: Marrit Adema. Andreas Tasma had besloten met zijn 400+ extra Elo-punten de zaak strategisch aan te pakken. Hij speelde de Hübner-variant van het Nimzo-Indisch. Marrit gaf echter geen krimp en het enige voordeel dat Andreas kreeg was op de klok. Tegen het einde van de partij moest Marrit in een 30 seconden-ritme spelen, terwijl Andreas nog 42 minuten had. Desondanks brak Marrit de zaak open en kwam vervaarlijk met de stukken naar binnen. Het leek erop dat het valletje dat Andreas had gespannen ging werken. Maar dan had hij buiten Marrit gerekend! Met een handige combinatie wendde zij het gevaar af en won zelfs een kwaliteit. Uit angst dat de tijdnood haar uiteindelijk noodlottig zou worden, bood ze maar remise aan. Toen was bijna iedereen al naar huis.. Andreas was zo verstandig dit aan te nemen….(link naar de partij).
Gerard Baars speelde tegen Jan Oord. Jan speelde als een jonge god en offerde al op de 12e zet op g6 een loper. Hij kreeg vier pionnen voor het stuk. Gerard was er beduusd van en begon met voorzichtige manoeuvres zich te bevrijden. Gerard zette een geniepige val. Jan trapte erin. Direct na partij bleek al dat Jan het een stuk beter had kunnen doen. Weliswaar zou zwart het onder die omstandigheden waarschijnlijk wel gewonnen hebben, maar het zou zekere een heel stuk lastiger geworden zijn. Bekijk de analyse maar (link naar de partij).
Hiddo Zuiderweg mocht zich uitleven tegen Alex van Huisstede. Met een fraai torenoffer op h7 brak hij de zwarte koningsstelling open. Hiddo was zo tevreden met zijn spel, dat hij een speciaal in het leven te roepen schoonheidsprijs wilde claimen voor zijn 24e zet Dd5-f7. Niet dus…. Want Th1+ is mat in 3. Speelt U het zelf maar na…. (link naar de partij).
Derde held is de jonge debutant Tristan van der Schaaf. Tristan komt helemaal uit Zwolle om in Haren mee te spelen. Verklaring: in de omgeving van Zwolle zijn er geen toernooien zoals deze waar jonge spelers ervaring op kunnen doen tegen oudere spelers.
Tegen Jan Pilon hield hij goed stand. Jan kreeg zelfs een dame tegen toren en paard. Maar ja, een dame alleen is ook maar alleen. Toren en paard kunnen vaak verrassend goed samenwerken. Jan koos eieren voor zijn geld en maakte remise door eeuwig schaak. Maar in de analyse bleek dat Tristan een grote blunder beging op de 31e zet. Jan zag het niet…(link naar de partij).
- Link naar de uitslagen
- Link naar het fotoalbum
