Onlangs bereikte ons het droevige bericht dat Anne Haitsma op 10 juni 2020 is overleden, hij is 88 jaar geworden. Op 1 februari 2020 speelde hij zijn laatste teamwedstrijd en vertelde hij na afloop dat hij een hersentumor had en dat het er niet goed uitzag. Omdat hij niet meer deelnam aan verre uitwedstrijden zou het zijn laatste partij zijn die hij voor het team zou spelen.
Anne kwam niet meer op de club, maar het schaakspel bleef hem tot het laatste moment interesseren. Vlak voor de lockdown kwam ik bij hem op bezoek om een potje te schaken. Het zouden er uiteindelijk drie worden. Hoewel hij gehinderd werd door een afnemend zicht, speelde hij nog steeds op een verdienstelijk 1800-niveau, gelijk aan dat van ondergetekende.
(Foto: Harry Gielen)
Zijn vrouw Coby vertelde mij dat het schaken een belangrijke rol speelde in zijn leven. Soms kon hij daar net iets te ver in gaan, zoals bleek toen hij verhuisde en op de dag van de verhuizing schitterde in afwezigheid, maar wel acte de présence gaf bij een teamwedstrijd. Anne had een rijk gevuld schaakleven. Voordat hij lid werd bij schaakclub Haren was hij onder andere lid van ESGOO, Drienerlo en Hardenberg. Toen hem bij zijn aanmelding gevraagd werd wat zijn rating was, antwoordde hij: “Oh, niet zo sterk hoor, ergens net boven de 2000.” Het is een rating waar velen ook nu nog jaloers op zouden zijn, maar het was eerder tekenend voor zijn bescheidenheid en relativeringsvermogen.
Aan onze laatste ontmoeting achter het schaakbord bewaar ik warme herinneringen. Op de club trad Anne niet op de voorgrond, maar een-op-een toonde hij zich altijd belangstellend. Dat bleek ook bij ons laatste gesprek. Zijn brede belangstelling voor kunst, literatuur en wetenschap kwam daarbij ter sprake. Ook volgde hij nog steeds de actualiteit op de voet. Coby vertelde over zijn enorme belezenheid en zijn scherpe geheugen. Van dat laatste maakte hij uiteraard gebruik bij zijn partijen, die hij messcherp en compromisloos opzette. Na afloop mocht Anne graag de partij analyseren, wat hem soms op boze blikken kwam te staan, omdat hij volgens hen te hard praatte. Soms kon hij verstrooid overkomen, maar bij teamwedstrijden volgde hij aandachtig de verrichtingen van zijn teamgenoten.
Zonder het van elkaar te weten, hebben zowel Anne als Raoul Suurmeijer een gedeelde geschiedenis op de faculteit Informatica van de Universiteit Twente, eerstgenoemde als docent, laatstgenoemde als student. Op een lezing vier jaar geleden kon Anne tijdelijk zijn rol als docent hervatten, waaruit wederom zijn betrokkenheid bij de club sprak. Als schakers zullen we nu zijn aanvallende en altijd attractieve schaakpartijen moeten missen.
Hieronder een winstpartij van Anne in zijn hoogtijdagen. Raoul Suurmeijer: "Ik meende hem te kunnen verrassen met het Budapester Gambiet, want bijna niemand leek het op onze club te kennen toen. Maar zoniet Anne, en na afloop kon hij mij nog diverse finesses van de opening laten zien."
Tot slot als eerbetoon aan Anne een karakteristieke winstpartij uit 2008 tijdens het toernooi van Hoogeveen: