In 1940 schrijft de toenmalige secretaris van de Schaakclub Haren H.J. Edzes: "De Heeren E.J. Tammens, H. Hemmes en H.H. van Deemter namen op 1 september 1915 het initiatief tot de oprichting."
Daarom bestaat op 1 september a.s. onze club precies 100 jaar en gaan we dat het hele jaar vieren met allerlei activiteiten: houd daarvoor de website in de gaten!
Ook wordt elke week een verhaal, met vaak een bijbehorende partij, op de site gepubliceerd uit het door Egbert Vos samengestelde en in 2011 uitgekomen jubileumboek Op een haar na eeuwig schaak... - Geschiedenis Schaakclub Haren 1915-2010:
Tot slot twee artikelen uit het Dagblad van het Noorden, van Theo Zandstra op zaterdag 6 december en de schaakrubiek van Erik Hoeksema op zaterdag 13 december 2003:
De meest aimabele schaker is overleden
Elke schaker, bridger, dammer kende de meest aimabele denksporter van het Noorden, Bob Romijn - stuwende kracht achter Schaakclub Haren. Maar Romijn, veteranenkampioen van de Noordelijke Schaakbond, speelde maandag zijn laatste partij. Hij won. Donderdag overleed hij. Romijn werd 67 jaar. De geboren Amsterdammer was een graag geziene figuur.
Zijn talent was gemiddeld, maar zijn vuur en de kunst tot motiveren waren ongeëvenaard. Tot op het laatst bleef hij de energieke figuur die talloze schakers vormde.
Snelle Bob lost al uw verzekeringsproblemen op. In bijna alle organen van denksportclubs adverteerde hij. Uit 'hobby' bleef Romijn verzekeringsagent hoewel hij al enige tijd met pensioen was. Het moeten zoeken naar een nieuwe verzekeringsagent stemt droef. Maar nooit meer de geestkracht van Bob Romijn te mogen ervaren is ronduit hartverscheurend.
Bob Romijn
Vorige week 4 december is Bob Romijn volkomen onverwacht overleden op 67-jarige leeftijd. Snelle Bob, het sympathieke boegbeeld van de Schaakclub Haren, wie kende hem niet. En toch alweer 67, maar door die jeugdige vitaliteit van hem had hij iets tijdloos, hij was gewoon forever young. Zijn enthousiasme en bevlogenheid zijn nu al legendarisch.
Het wegvallen van Bob is een enorme klap voor de noordelijke schaakwereld en voor Haren in het bijzonder. Voorzitter, penningmeester, jeugdleider, hij heeft daar werkelijk alle bestuursfuncties bekleed en sommige zelfs tegelijk. Vanaf het einde van de jaren zeventig was hij jeugdleider van de Haren. In die periode heb ik hem leren kennen. In 1977 reikte hij de prijzen bij het jeugdtoernooi van Haren en als trotse winnaar van groep 4 kreeg ik daar uit handen van Bob mijn allereerste beker.
De jaren daarna kwamen we elkaar geregeld tegen, tegenover elkaar aan het schaakbord, op de tribune bij FC Groningen of bij een van zijn vele toernooien. Als vanzelf kwam het gesprek dan altijd op de jeugd van Schaakclub Haren, daar zette hij zette zich echt met hart en ziel voor in.
Verder organiseerde Bob samen met zoon Bart de laatste jaren de Jannes Bokaal.
Wat ooit begon als een kleine extra competitie voor leden van Schaakclub Haren is uitgegroeid tot een soort 'schaduw-NOSBO-kampioenschap'. Snelle Bob was niet alleen organisator en sponsor van de Jannes Bokaal, maar hij was zelf ook nog deelnemer. En lang niet onverdienstelijk, zo was hij immers ook de onbetwiste veteranenkampioen van de NOSBO.
In de onderlinge competitie van Haren kon hij nog steeds met de besten mee. Drie dagen voor zijn dood speelde hij daar voor het laatst. Als eerbetoon aan Bob zijn allerlaatste partij. Ik hoor hem al op karakteristieke wijze tegensputteren: Nee nee, je kunt veel beter een partij van dat ene jeugdspelertje nemen, dat is een echt een talentje." Sorry Bob, zo gemakkelijk kom je er niet vanaf, deze rubriek is voor jou.
Wit: Pieter Sjoerd Hasper
Zwart: Bob Romijn
Siciliaans
1. e2-e4 c7-c5 2. Pg1-f3 d7-d6 3. d2-d4 c5xd4 4. Pf3xd4 Pg8-f6 5. Pb1-c3 a7-a6
De Najdorf-variant, ik heb Bob nooit iets anders zien spelen tegen 1.e4. En hoewel hij de theorie van deze scherpe variant niet op de voet volgde, voelde hij die typische Najdorf-stellingen intuïtief toch wel goed aan.
6. a2-a4 e7-e5 7. Pd4-b3 Lc8-e6 8. Lf1-e2 Pb8-d7 9. 0-0 Lf8-e7 10. Lc1-e3 0-0
Een overbekende stelling, waarin wit meestal verder gaat met 11.a5 om zwart op de damevleugel in te snoeren. Wits volgende zet is nieuw.
11. g2-g3!?
Ter voorbereiding van f2-f4 om na e5xf4 met de g-pion terug te kunnen nemen. Een mooi en ambitieus plan, maar de witte koningsstelling wordt een beetje luchtig.
11...Ta8-c8 12. f2-f4 e5xf4 13. g3xf4 Le6-h3 14. Tf1-f3
Na 14.Tf2 is het kwaliteitsoffer op c3 nog sterker.
14...Lh3-g4 15. Tf3-g3 Lg4xe2 16. Dd1xe2
16...Tc8xc3!
Een ijzersterk kwaliteitsoffer dat alle structuur uit de witte stelling haalt.
17. b2xc3 Pf6xe4 18. Tg3-h3 Pd7-f6 19. Le3-d4 Dd8-d7 20. De2-g2 Dd7-f5 21. Ta1-e1 d6-d5 22. Ld4-e5 Tf8-c8 23. Th3-d3
Wit kan geen plan vinden, terwijl zwart zich in alle rust kan richten op de zwakke witte pionnen.
23...g7-g6 24. Kg1-f1 Tc8-c4 25. Pb3-d4 Df5-c8 26. Pd4-f3 Tc4xa4
En daar gaat de tweede pion al. Met de moed der wanhoop probeert wit een koningsaanval op touw te zetten.
27. Pf3-g5 Dc8-f5
Ook 27...Lc5 en 27...Pg4 waren aantrekkelijke zetten, maar Bob heeft geen haast.
28. Td3-f3?
Wit stond al niet goed meer, maar nu gaat het heel snel.
28...Pf6-g4!
Dreigt ineens te veel om op te noemen.
29. h2-h4 f7-f6 30. Le5-d4 f6xg5 31. f4xg5
Geeft zwart de gelegenheid tot een mooie slotzet.
31...Df5xf3+!
en wit gaf op wegens 32.Dxf3 Pd2+.
Snelle Bob, wat zullen we hem missen.