Haren 1 verloor zaterdag 4 november met 6-2 van het sterke eerste team van het Emmer Schaakgenootschap. Paulo (links op de foto) en teamleider Tomas zorgden voor de enige twee winstpartijen.
We wisten al van tevoren dat we niet volledig konden opkomen en bord 1 en 3 onbezet moesten laten. Paulo belde voor de wedstrijd dat hij zijn auto niet aan de praat kreeg en op de Wegenwacht aan het wachten was. Jan spoedde zich naar Wildervank om Paulo dan maar op te halen. Dat was echter niet nodig want de Wegenwacht was intussen gearriveerd. Met een accu rijker en een aardig bedrag armer kon Paulo zelf naar Haren rijden. Beiden arriveerden ruim een half uur na het begin van de wedstrijd.
De eerste die kopje onder ging was Kees. Hij koos een wat frivole bestrijdingswijze van de g2-Koningsindiër van tegenstander Arie van Wageningen. Al snel kwam zijn koning open en bloot te staan en na 20. Pd5 kon hij opgeven: hij ging een kwaliteit verliezen zonder enig tegenspel (0-3).
Van de partij van Jan heb ik niet zoveel gezien. Alleen dat opponent Jan Willem Brinks met zijn dame, toren en loper de witte stelling van Jan binnenkwam. Met een mooie combinatie maakte zijn tegenstander het uit (0-4).
Op bord 8 maakte wederom een jeugdspeler z'n debuut: deze keer was het de 12-jarige Bram Baarspul. Hij speelde gewoon fantastisch en legde oud-lid Rienk Hoogeveen het vuur na aan de schenen. Bram speelde ook volgens Stockfish bijna foutloos in een Scandinavische partij. Hij bood dan ook op een gegeven moment terecht remise aan, Rienk besloot het nog even te proberen. Een psychologisch belangrijk moment: het is dan zaak te blijven opletten en actieve zetten te blijven doen. Toen kwam de 28e zet van Bram: hij speelde Td2 om de tweede rij te beschermen. Hij had echter Rienks De1+ gemist, wat Bram een toren kostte. Rienk kon opgelucht ademhalen, Bram moest even getroost worden. Alle complimenten voor Bram voor de hele goede partij die hij heeft gespeeld! (0-5)
De partij van de middag was die tussen Tomas en Marcel Struik. Ik zou zeggen, gewoon naspelen dat spektakelstuk (1-5):
De strijd tussen Evert Hondema en Martin ging naar mijn idee om een strijd om het midden van het bord. Uiteindelijk kreeg Martin last van een vervelende penning op de e-lijn waar hij niet goed uitkwam. Het eindspel was dan ook objectief gezien niet te houden (1-6).
In de laatste partij tussen Paulo en Herman Voss had Paulo steeds het iets betere spel. In het eindspel dat ontstond kon Paulo een zwart paard op de achtste rij in de penning zetten. Herman zocht wanhopig naar een oplossing, maar die was er niet meer (2-6).
Volgende afspraak in klasse 5A: op zaterdag 25 november op naar Leeuwarden om tegen Philidor 1847 3 aan te treden.
* De uitdrukking ‘het onderspit delven’ wordt gebruikt om aan te geven dat een bepaald persoon overwonnen wordt of in een kwestie ‘aan het kortste eind’ trekt. De ongelukkige behoort tot de verliezende partij of krijgt het slechtste deel van iets.
Bij het spitten van sloten of kanalen onderscheidde men vroeger het bovenspit en het onderspit. Wie het onderste spit had, moest het hardste werken. De grond onderin was vaster en dus lastiger weg te spitten en daarnaast moest de persoon in het onderspit vaak lang in gebukte stand werken. De ongelukkige arbeider moest de losgemaakte aarde bovendien doorgeven aan de persoon boven hem, die het bovenspit had en het dus iets makkelijker had.
Haren 1 1597 - ESG Emmen 1 1894 2-6
1.N.O. - Wim Fokkens 1780 0-1 R
2.Paulo Valiente 1877 - Herman Voss 1939 1-0
3.N.O. - Douwe Többen 1748 0-1 R
4.Tomas Hiemstra 1688 - Marcel Struik 1949 1-0
5.Kees Romijn 1687 - Arie van Wageningen 1983 0-1
6.Jan Derksen 1581 - Jan Willem Brinks 1941 0-1
7.Martin Goedhart 1596 - Evert Hondema 1918 0-1
8.Bram Baarspul 1153 - Rienk Hoogeveen 1890 0-1
Foto: Douwe Többen
Lees ook: Opnieuw winst voor ESG